دومین هدیه آسمانی

امروز شنبه 10 آبان ماه سال 1392 و من و عسل خانم تنهاییم.ساعت 6 بعد از ظهره و دارم برای دومین هدیه آسمونیم مینویسم.

مدتی بود که دچار حالت تهوع و سردرد شدید شده بودم.باورم نمیشد که تمام این حالتها خوش امد گویی به دومین فرشته مهربون زندگیم باشه.بازم شک داشتم و هنوز باور نمیکردم.به بابایی گفته بودم برام بیبی چک بگیره.باباجون عصری اومد با یه بیبی چک و یه جعبه شیرینی به مناسبت سالگرد عقدمون.خلاصه جواب بیبی چکم مثبت بود و خبر از ورود یه فرشته دیگه به زندگیمون میداد.با اینکه تازه یه موقعیت کاری خوب پیداکرده بودم ولی نمیدونم چرا ناراحت نشدم.شاید یکی از دلایلش برمیگشت به زمانی که برای اولین بار فهمیدم بباردارم.اونموقع کلی شوکه شدم .و همش با خودم میگفتم کاش در یه موقعیت بهتری این اتفاق میافتاد ولی الان که عسلی کنارمونه خدا رو هزاران بار به خاطر وجودش شکر میکنم.من مطمئن بودم که فرشته دوممون هم مثل عسلی برامون برکت و خوشی به همراه خواهد داشت و از این بابت خدا رو هزاران بار شکر میکردم.

تمام دورانی که عسل رو بادار بودم مثل یه فیلم از جلوی چشمام گذشت وهمه چیزو سپردم به خدااااااااااا .من مطمئن بودم که اینبار هم داداش یا آبجی کوچولوی عسل خانم مثل عسل خوشگلمون برکت زندگی مامان و باباییشو صد چندان خواهد کرد.

فردای اون روز رفتم پیش دکتر تا برام سونو بنویسه.بعد از سونوگرافی تشخیص این بود.حاملگی 5 هفته.خلاصه تنها فکری که اون موقع از سرم گذشت این بود که از این به بعد من مادر دو تا فرشته ام.و باید همه تلاشمو برای ساختن اینده زیباترشون بکنم.خدا جون به من و مهرداد کمک کن بتونیم براشون بهترین باشیم.